Ekumeniczne czuwanie modlitewne
Together
Zgromadzenie Ludu Bożegoaby zawierzyć Duchowi Świętemu prace pierwszej sesji XVI Zgromadzenia Ogólnego Zwyczajnego Synodu Biskupów
(Październik 2023 r.)
Wprowadzenie
Dzisiejszego wieczoru na placu św. Piotra zebrali się bracia i siostry w Chrystusie z licznych wspólnot z całego świata. Są wśród nas członkowie Synodu, młodzież uczestnicząca w spotkaniu „Together”, zwierzchnicy i delegaci z różnych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich… Pielgrzymi wiary, cieszymy się, że możemy razem kroczyć i modlić się. Jesteśmy również w komunii z wieloma chrześcijanami modlącymi się w łączności z nami w ich lokalnych wspólnotach. Odnawiamy nasze pragnienie i zobowiązanie do wspólnej wędrówki w stronę jedności, a nasze serca przepełnia wdzięczność za dary, którymi Bóg obdarzył nas na synodalnej drodze. Kroczymy nią od października 2021 roku. W szczególny sposób chcemy powierzyć Duchowi Świętemu członków Synodu, którzy spędzą kolejne trzy dni na modlitwie w ramach rekolekcji przygotowujących do oficjalnego otwarcia XVI Zgromadzenia Synodu Biskupów w dniu 4 października.
Przygotowanie do czuwania
1/ Wdzięczność za dar jedności i drogę synodalną
Troje młodych ludzi z różnych kontekstów kościelnych i kontynentów podzieli się swoim doświadczeniem drogi synodalnej.
Emil z Libanu
Przybywamy z naszych Kościołów lokalnych, aby dziękować za wezwanie do zdecydowanego podjęcia drogi synodalnego nawrócenia, wezwanie, które Bóg kieruje do Kościoła trzeciego tysiąclecia. To On umożliwia nam dalsze podążanie ku głębszej jedności: nie ma synodalności bez ekumenizmu i nie ma ekumenizmu bez synodalności. Obydwa „są zakorzenione w godności chrzcielnej całego Ludu Bożego; zachęcają do odnowionego zaangażowania w oparciu o wizję misyjnego Kościoła synodalnego; […] są duchowymi formami pokuty, przebaczenia i pojednania w dialogu nawrócenia, który może prowadzić do uzdrowienia historii”. (Instrumentum Laboris B1f)
Krótkie świadectwo Emila dotyczy jego doświadczenia ekumenicznego wymiaru synodu i odpowiada na następujące pytania: „W jaki sposób doświadczenie i owoce drogi ekumenicznej mogą pomóc w budowaniu bardziej synodalnego Kościoła katolickiego; w jaki sposób synodalność może pomóc Kościołowi katolickiemu lepiej odpowiedzieć na modlitwę Jezusa: „aby wszyscy stanowili jedno…, aby świat uwierzył” (J 17, 21)?”.
Agata z Indonezji
Są wśród nas członkowie Międzynarodowego Organu Doradczego ds. Młodzieży utworzonego przez Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Jest to jeden z owoców Synodu o Młodzieży. Zobowiązaliśmy się do wspomagania drogi synodalnej w naszych Kościołach lokalnych. Dziękujemy wszystkim osobom, które na całym świecie wzięły udział w konsultacjach, zwłaszcza młodym ludziom i wszystkim tym, którzy są siłą napędową tego procesu. Dziękujemy chrześcijanom z innych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich, którzy podjęli tę wędrówkę wraz z Kościołem katolickim. Staliśmy się świadkami tego, jak praca zespołów synodalnych wniosła do Kościoła ożywiającą kreatywność, gdy słuchały one i przekazywały głosy wszystkich, zwłaszcza najbiedniejszych i żyjących na peryferiach.
Krótkie świadectwo z synodalnego doświadczenia Agaty, ilustruje te obserwacje.
„Jedna cecha łączy narracje z faz pierwszego etapu: jest to zdziwienie wyrażone przez uczestników, którzy znaleźli się w obliczu czegoś nieoczekiwanego, czegoś większego niż się spodziewali. Dla tych, którzy w nim uczestniczą, proces synodalny jest okazją do spotkania w wierze, które sprawia, że wzrasta więź z Panem, braterstwo między ludźmi i miłość do Kościoła, nie tylko na poziomie osobistym, ale angażuje i pobudza całą wspólnotę. Doświadczenie to polega na przyjęciu horyzontu nadziei, który otwiera się przed Kościołem, wyraźnego znaku obecności i działania Ducha, który prowadzi go w historii na drodze do Królestwa (por. LG 5): „protagonistą Synodu jest Duch Święty”. (Instrumentum Laboris 17)
Tilen ze Słoweni
Proces słuchania dał nam możliwość prawdziwej kontemplacji działania Ducha Świętego, obecnego w różnorodności Kościołów lokalnych. Dziękujemy za owoce już otrzymane i zrodzone na etapie diecezjalnym, krajowym i kontynentalnym. Jesteśmy bardziej świadomi wyzwania, jakim jest wspólne kroczenie w różnorodności i poddanie się prowadzeniu Ducha Świętego. Jesteśmy zobowiązani do wzrastania jako Kościół w słuchaniu, spotkaniu i dialogu, aby promieniować komunią i być coraz pełniejszym znakiem i narzędziem jedności całej ludzkości.
Krótkie świadectwo Tilena.
“Cechą charakterystyczną Kościoła synodalnego jest zdolność do radzenia sobie z napięciami, nie dając się nimi przygnieść, przeżywając je jako bodziec do pogłębienia sposobu rozumienia i przeżywania komunii, misji i uczestnictwa. Synodalność jest uprzywilejowaną drogą nawrócenia, ponieważ odbudowuje Kościół w jedności: leczy jego rany i porządkuje jego pamięć, przyjmuje różnice, które nosi i oczyszcza go z ropiejących podziałów, umożliwiając mu w ten sposób pełniejsze ucieleśnienie jego powołania do bycia „w Chrystusie jako sakramencie, to znaczy znaku i narzędziu wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego” (LG 1). Autentyczne słuchanie i zdolność do znajdowania sposobów na dalsze wspólne podążanie poza podziałami i polaryzacją są niezbędne, aby Kościół pozostał żywy i żywotny oraz aby był potężnym znakiem dla kultur naszych czasów.” (Instrumentum Laboris 28)
Pieśń ukraińska
2/ Wdzięczność za dar drugiego człowieka
Nikt nie jest absolutnie kompletny. Nie można obejść się bez drugiego lub innych, ponieważ bycie samowystarczalnym jest tylko iluzją. Relacja nie jest czymś dodatkowym, ale ma fundamentalne znaczenie w tym, aby ziarno piękna, które Pan zasiał w każdym z nas, wzrastało. W pierwszej fazie synodalnej doświadczyliśmy, że bliźni, ze swoją różnorodnością, nie jest zagrożeniem ani czynnikiem, który należy kontrolować, ale osobą, której „szczególny dar Ducha jest dany dla wspólnego dobra”. Jeszcze głębiej zrozumieliśmy, że drugi człowiek jest bratem lub siostrą i razem z nim, a także z wieloma innymi osobami, tworzymy jedną ludzką rodzinę, w której jedyną zasadą jest troska o siebie nawzajem.
Przypowieść o dobrym Samarytaninie, na której przedstawienie zdecydowała się grupa z Ruchu „Wiara i Światło”, zawiera w sobie postawy i gesty podkreślające piękno relacji z drugim człowiekiem. Czyni to poprzez narrację, która przenika nasz sposób patrzenia. Propozycja odczytania tego fragmentu w różnych językach jest motywowana pragnieniem, aby KAŻDY, według własnej oryginalności, mógł karmić się chlebem Słowa.
Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10, 25-37)
A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał:
«Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego. Jezus rzekł do niego: «Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył». Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”. Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie!»
(Ilustracja autorstwa Silviji Knezekytè, zaprzyjaźnionej z Ruchem „Wiara i Światło”, wicekoordynatorki prowincjalnej na Litwie.)
Dostęp do fragmentu Ewangelii w kreskówkach:
Pieśń nigeryjska
3/ Dziękczynienie za dar pokoju
To świadectwo dotyczy daru pokoju. Dwoje młodych ludzi, którzy w przeszłości doświadczyli przymusowego wysiedlenia, opowiedzą o swoich ścieżkach życiowych i o tym, co oznacza dla nich pokój. Są to Daniela z Kolumbii i Wael z Syrii. Oboje pracują obecnie w Jezuickiej Służbie Uchodźcom, w międzynarodowym biurze z siedzibą w Rzymie.
„Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi”. (Mt 5,9)
Świadectwo Waela Halou, uchodźcy z Aleppo, Syria
Drodzy przyjaciele,
Chciałbym serdecznie powitać każdego z was. Nazywam się Wael i pochodzę z Aleppo, miasta w Syrii, które bardzo ucierpiało w wyniku wojny i trzęsień ziemi. Włochy stały się moim domem przez ostatnich siedem lat. Jestem wdzięczny moim niesamowitym włoskim przyjaciołom, którzy przyjęli mnie w swoim domu.
W dzisiejszym świecie konfliikty i przesiedlenia są niestety nadal powszechne. Ludzie ryzykują wszystko, przede wszystkim swój najważniejszy skarb: życie. Zmagają się z przytłaczającymi trudnościami, zmuszeni zaczynać od zera, szukając pokoju i bezpieczeństwa. To jak bycie dzieckiem uczącym się chodzić i mówić po raz pierwszy.
Pomimo przeszkód jakie napotykają na swojej drodze, uchodźcy wciąż spotykają się z uprzedzeniami i dyskryminacją ze strony niektórych społeczności przyjmujących. Żyją one w swojej własnej, uprzywilejowanej bańce, przez co wierzą w swoją wyższość.
Zbyt często budujemy mury, które oddzielają nas od siebie, oznaczając pewne osoby jako „nas”, a inne jako „ich”, co wpędza nas w pułapkę wykluczenia i błędnego poczucia wyższości.
Wierzę, że kluczem do pokoju jest poszerzenie grona osób, które określamy mianem „my”. Pokonajmy granice i celebrujmy wartość naszego wspólnego człowieczeństwa, doceniając jednocześnie nasze wyjątkowe pochodzenie. Bez względu na to, skąd pochodzimy i w co wierzymy, każda osoba zasługuje na pokój i szacunek. Powinniśmy odrzucić uprzedzenia, stereotypy i stronniczość. Zamiast tego powinniśmy przyjąć piękno i bogactwo naszych różnic.
Razem stańmy się budowniczymi pokoju i stwórzmy świat pełen miłości i harmonii. Poprzez rozmowy i poszukiwanie wzajemnego zrozumienia możemy zbudować świat, w którym każda istota ludzka jest ceniona, szanowana i cieszy się prawem do pełnej godności. Zapraszam was, abyście stali się twórcami pokoju na świecie, w którym każdy, niezależnie od rasy, narodowości czy języka, może docenić dar drugiego człowieka i dar pokoju.
Dziękuję, że jesteście tu dzisiaj, zjednoczeni w duchu pokoju.
Świadectwo Danieli z Bogoty, Kolumbia
Mam na imię Daniela i urodziłam się w Kolumbii. kraju, który wciąż walczy o pokój po ponad 60 latach konfliiktu zbrojnego. Z tego powodu staliśmy się jednym z państw o najwyższej liczbie przesiedleńców wewnętrznych i uchodźców na świecie. Obecnie ponad 5 milionów z nas mieszka za granicą. Z całą pokorą przychodzę do was, aby mówić w imieniu tych, których głos nie może zostać usłyszany: tych, którzy zmarli z powodu wysiedlenia oraz osób, które wciąż usiłują znaleźć swój dom. Zwracam się do was, uczestników Synodu i do wszystkich ludzi dobrej woli, podobnie jak św. Paweł do Rzymian, z wezwaniem do jedności. Apostoł mówi o jednym ciele złożonym z wielu członków, z których każdy ma swoją funkcję. Naprawdę, każdy z nas został obdarzony szczególnymi darami, które mamy wykorzystywać do budowania pokoju w naszej ogólnoświatowej społeczności. Podczas mojej imigracyjnej podróży doświadczyłam tych darów od ludzi ze wszystkich religii, grup etnicznych i środowisk. Doświadczyłam wsparcia, kiedy szukałam nowego domu dla mojej rodziny i chciałabym poprosić każdego z was, a zwłaszcza tych, którzy mają przywilej uczestniczenia w tym Synodzie, o osobistą reflieksję nad tym, co to wezwanie oznacza dla Kościoła.
Jak pokazuje moje doświadczenie, budowanie pokoju nie polega na zgadzaniu się ze sobą, ale na wspólnym podążaniu, słuchaniu, uznawaniu i uczeniu się od siebie nawzajem tego, czego często nie znamy. Dlatego „inny” jest darem na tej ścieżce, może nauczyć nas nowych dróg wspólnego życia. Wysiedleniec to coś więcej niż jego stan, więcej niż okoliczności, w jakich się znajduje. Bycie wysiedlonym nie jest tym, co mnie definniuje, ale tym, co zbliża mnie do innych. Noszę w sercu dary życzliwości, miłości i wsparcia, które otrzymałam w czasach niepewności, strachu, frustracji i wyczerpania. Wkraczając w ten historyczny moment, mamy możliwość promowania pokoju dla dobra rodziny ludzkiej. Zachęcam was, abyście szli razem jako budowniczowie tego pokoju, uznając drugiego, we wszystkich jego różnych formach, jako boski instrument. Daje on światu swoją wyjątkową i ważną funkcję, podobnie jak organy ciała. Mamy zdolność budowania trwałego pokoju, nie opartego na fałszywych wyobrażeniach o jednorodności rasowej lub narodowej, ale na głębokim uznaniu drugiego za część ludzkiej rodziny, za kogoś godnego miłości.
Daniela po włosku
– Chcielibyśmy zaprosić was do wspólnego odmówienia modlitwy końcowej z encykliki „Fratelli tuttii”, jej tekst znajdziecie w książeczce. Modlimy się w jedności ze wszystkimi ofinarami wojen i przemocy, zwłaszcza na Ukrainie, w Syrii, Birmie, Iraku, Etiopii, Sudanie, JemenieQ W Kolumbii, Wenezueli, Nikaragui, na Haiti, w Kiwu, Sahelu, Somalii i na całym świecie.
„Przybądź, Duchu Święty,
ukaż nam swoje piękno
odzwierciedlone we wszystkich ludach ziemi,
by odkryć, że każdy jest ważny,
że wszyscy są potrzebni,
że są różnymi obliczami tej samej ludzkości umiłowanej przez Boga. Amen.”
Symboliczny gest
Pod Krzyżem zostaną złożone kwiaty i kamizelka ratunkowa.
Wolni, aby wybrać: migrować, czy pozostać – Orędzie Ojca Świętego Franciszka na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy.
Pieśń słoneczna św. Franciszka z Asyżu
4/ Dziękczynienie za dar Stworzenia
VIA CREATIONIS
Wprowadzenie: Co roku nasze chrześcijańskie Kościoły upamiętniają dar Stworzenia podczas Czasu dla Stworzenia, który ma miejsce właśnie teraz, od 1 września do 4 października. Modlimy się tekstem Drogi Stworzenia (Via Creationis), gdzie przy każdej stacji czytamy z dwóch ksiąg napisanych przez Boga: Pisma Świętego i Księgi Stworzenia, jak nauczał m.in. św. Augustyn. Prosimy o włączenie się w odpowiedzi.
1. STACJA: DAR ŚWIATŁA
℣. Chwała Tobie, Boże Stwórco.
℟. Dziękujemy za Twoje wspaniałe dzieło Stworzenia.
Na początku… Bóg rzekł: „Niech stanie się światłość!”. I stała się światłość. Bóg widział, że światłość była dobra (Rdz 1,1. 3-4).
℣. Dziękujemy Ci, Stwórco, za dar światła.
℟. Amen.
2. STACJA: DAR NIEBIOS
℣. Chwała Tobie, Boże Stwórco.
℟. Dziękujemy za Twoje wspaniałe dzieło Stworzenia.
Bóg rzekł: „Niechaj powstanie sklepienie niebieskie… Bóg nazwał to sklepienie niebem (Rdz 1, 6. 8)
℣. Dziękujemy Ci, Stwórco, za dar niebios.
℟. Amen.
3. STACJA: DAR ZIEMI I MORZA
℣. Chwała Tobie, Boże Stwórco.
℟. Dziękujemy za Twoje wspaniałe dzieło Stworzenia.
Bóg rzekł: „Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!” A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre, rzekł: „Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe”… A Bóg widział, że były dobre. (Rdz 1, 9-12)
℣. Dziękujemy Ci, Stwórco, za dar ziemi i morza.
℟. Amen.
4. STACJA: DAR CIAŁ NIEBIESKICH
℣. Chwała Tobie, Boże Stwórco.
℟. Dziękujemy za Twoje wspaniałe dzieło Stworzenia.
A potem Bóg rzekł: „Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba”… Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy… A widział Bóg, że były dobre. (Rdz 1, 14.16.18)
℣. Dziękujemy Ci, Stwórco, za dar ciał niebieskich.
℟. Amen.
5. STACJA: DAR ISTOT WODNYCH I POWIETRZNYCH
℣. Chwała Tobie, Boże Stwórco.
℟. Dziękujemy za Twoje wspaniałe dzieło Stworzenia.
Bóg rzekł: „Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!”… Bóg widział, że były dobre. (Rdz 1, 20-21)
℣. Dziękujemy Ci, Stwórco, za ptactwo powietrzne i ryby morskie.
℟. Amen.
6. STACJA: DAR ISTOT ZIEMSKICH
℣. Chwała Tobie, Boże Stwórco.
℟. Dziękujemy za Twoje wspaniałe dzieło Stworzenia.
Bóg rzekł: „Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!”… I widział Bóg, że były dobre. A wreszcie rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. (Rdz 1, 24-26)
℣. Dziękujemy Ci, Stwórco, za dar istot ziemskich.
℟. Amen.
7. STACJA: DAR STWORZENIA WSZELKIEGO DOBRA
℣. Chwała Tobie, Boże Stwórco.
℟. Dziękujemy za Twoje wspaniałe dzieło Stworzenia.
Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre…. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając. (Rdz 1,31 – 2,3)
℣. Dziękujemy Ci, Stwórco, za dar całego Stworzenia.
℟. Amen.
Komentarz
Dziękując Bogu za dar Stworzenia, uznajmy jednocześnie, że nie potrafiliśmy się nim zaopiekować, doprowadzając do kryzysu ekologicznego w jego różnych wymiarach: zmian klimatycznych i ich konsekwencji dla najbardziej narażonych populacji, spadku bioróżnorodności, gromadzenia się toksycznych zanieczyszczeń w powietrzu, wodzie i w glebie. Wszystko to stanowi poważne zagrożenie dla przyszłych pokoleń i podsyca globalny niepokój ekologiczny, który dotyka najmłodszych i toruje drogę do kolejnych konfliktów. Módlmy się słowami tegorocznego tematu oraz za pomocą symbolu Czasu dla Stworzenia: „Niech się rozleje sprawiedliwość i pokój” jak potężna rzeka, aby uleczyć niesprawiedliwość i przemoc względem innych stworzeń oraz ubogich.
Symboliczny gest
Symboliczna „rzeka” (transparent o długości ok. 10 m) jest niesiona wspólnie przez członków Synodu, uchodźców i osoby szczególnie narażone. Jest to symbol tegorocznego Czasu dla Stworzenia (zainspirowany przez Księgę proroka Amosa 5,24): płynąca rzeka symbolizuje naszą wspólną pracę na rzecz sprawiedliwości i pokoju ze wszystkimi stworzeniami i między nami.
Śpiewa chór prawosławny
Czuwanie modlitewne
Śpiew początkowy: Adsumus Sancte Spiritus.
Papież Franciszek:
+ W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego
Bartłomiej I, Ekumeniczny Patriarcha Konstantynopola:
Stajemy przed Tobą, Duchu Święty, zgromadzeni w Imię Twoje.
Z Tobą jedynie, który nas prowadzisz; zamieszkaj w naszych sercach,
naucz nas drogi, którą mamy iść i jak mamy nią podążać.
Jesteśmy słabi i grzeszni;
nie dozwól, abyśmy wprowadzali nieład.
Nie pozwól, by niewiedza sprowadziła nas na niewłaściwą drogę, albo stronniczość wpływała na nasze działania.
Pomóż nam odnaleźć w Tobie naszą jedność, abyśmy mogli razem podążać do życia wiecznego, i abyśmy nie zbaczali z drogi prawdy
i tego, co jest słuszne.
O to wszystko prosimy Ciebie,
który działasz w każdym miejscu i czasie, w komunii Ojca i Syna,
na wieki wieków. Amen.
Pierwsze czytanie: List do Efezjan 4,1-7, Pastor Dr Anne Burghardt (Światowa Federacja Luterańska)
Czytanie z Listu Świętego Pawła do Efezjan.
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego.
Wersety Psalmu 104 z refrenem Alleluia 11 śpiewanym przez wszystkich.
- Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś.
- Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym
- Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze
- Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich!
- Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.
Ewangelia: Mar Paulus Benjamin (Asyryjski Kościół Wschodni):
Mateusz 5,1-12
Czytanie z Ewangelii według św. Mateusza
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy [ludzie] wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków4, którzy byli przed wami.
Alleluia 11 jako refren pomiędzy krótkimi czytaniami wersetu z Ewangelii wg św. Mateusza 5,3 w różnych językach osób obecnych na czuwaniu.
Chinese
耶穌說:「神貧的人是有福的,因為天國是他們的。
Spanish
Jesús dijo: «Bienaventurados los pobres en el espíritu, porque de ellos es el reino de los cielos».
Polish
Jezus mówi: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.”
English
Jesus said: ‘How happy are the poor in spirit; theirs is the kingdom of heaven.
Śpiew: Dona la pace, Signore
Cisza trwająca 8 minut wprowadzona słowami: „W tym czasie ciszy pozostańmy przed Panem, który jest obecny i nas jednoczy”.
Modlitwa wstawiennicza
Kolejną modlitewną intencję wprowadza zwierzchnik jednego z Kościołów, a czyta ją Bratni Delegat na Synod.
Kyrie 13 jest śpiewane pomiędzy każdym wezwaniem.
– Kyrie eleison
- Patriarcha Antiochii Efrem II – Jezu Chryste, spójrz na Twoją rodzinę. Powierzamy Ci wszystkich Twoich uczniów, aby nieustannie wzrastali jako budowniczowie pokoju.
Rev. Dr. Elijah Brown (Światowy Związek Chrześcijan Baptystów) – Za wszystkich, którzy cierpią z powodu przemocy i wojny w Ukrainie, Afganistanie, Birmie, Pakistanie, Haiti, Nikaragui, Kongo, Syrii, Sudanie, Etiopii i w wielu innych miejscach na całym świecie. Za tych, którzy wytrwale służą sprawiedliwości i pojednaniu, gdziekolwiek żyją, Ciebie prosimy!
– Kyrie eleison
- Arcybiskup Bernd Wallet (Unia Utrechcka Kościołów Starokatolickich) – Jezu Chryste, spójrz na Twoją rodzinę zgromadzoną tutaj. Błagamy Cię: zachowaj nas blisko siebie, w postawie słuchania i w duchu jedności!
Rev. Gebrestadik Debeb (Etiopski Kościół Ortodoksyjny we Włoszech) – Za zwierzchników wszystkich naszych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich, niech będą coraz bardziej zaangażowani w promowanie widzialnej jedności wszystkich, którzy podążają za Tobą. Niech budują mosty dialogu i przyjaźni z wyznawcami różnych religii. Ciebie prosimy!
– Kyrie eleison
- Czcigodny Dr. Billy Wilson (Światowa Konferencja Zielonoświątkowa) – Jezu Chryste, spójrz na Twoją rodzinę. Powierzamy Ci wszystkich, których zaufanie zostało zranione.
Arcybiskup Khajag Barsamian (Apostolski Kościół Ormiański) – Za tych, którzy wątpią, za mniejszości i tych, którzy cierpią z powodu izolacji, za ofinary pogardy i wszelkich form segregacji, Ciebie prosimy!
– Kyrie eleison
- Patriarcha Antiochii Efrem II – Jezu Chryste, spójrz na Twoją rodzinę. Błagamy Cię, abyś przyszedł zaspokoić tęsknotę tych, którzy łakną i pragną sprawiedliwości.
Czcigodny Ksiądz Thaoufillos El-Soryan (Koptyjski Kościół Ortodoksyjny) – Za wszystkich, którzy opuszczają swoją ziemię w nadziei na dobre i godne życie, za uchodźców, imigrantów i tych, którzy ich przyjmują, Ciebie prosimy!
– Kyrie eleison
- Czcigodny Dr. Thoomas Schirrmacher (Światowy Alians Ewangeliczny) – Jezu Chryste, spójrz na Twoją rodzinę. Modlimy się do Ciebie, ponieważ to Ty powierzyłeś nam planetę jako dar.
Czcigodny Dr. Marco Fornerone (Waldensi) – Za ofinary zmian klimatycznych i zanieczyszczenia środowiska, za tych, którzy pracują na rzecz ochrony bioróżnorodności i stworzenia, za tych, którzy starają się, aby ziemia była miejscem zamieszkania dla wszystkich istot żywych, Ciebie prosimy!
– Kyrie eleison
- Biskup Andrej (Serbski Kościół Prawosławny) – Chryste Jezu, spójrz na Twoją rodzinę. Dziękujemy Ci, że zaprosiłeś nas do naśladowania Ciebie w naszym życiu.
Czcigodny Dr. Jong Chun Park (Światowa Rada Metodystyczna) – Daj nam pokorne serce, które słucha innych. Powierzamy Ci pracę Zgromadzenia Ogólnego Synodu. Za członków zgromadzenia i za uczestniczących w nim delegatów z siostrzanych Kościołów chrześcijańskich, którzy wkrótce wezmą udział w trzydniowych rekolekcjach, Ciebie prosimy!
– Kyrie eleison
- Czcigodny Dr. Kuzipa Nalwamba (Światowa Rada Kościołów) – Jezu Chryste, spójrz na Twoją rodzinę. Powierzamy Ci wszystkich, których przyjmujesz do Królestwa, ponieważ są znieważani i prześladowani.
Metropolita Mar Barnabas (Malankarski Syryjski Kościół Ortodoksyjny) – Za ofinary przemocy, prześladowań i nadużyć w Kościele i w społeczeństwie, za tych, którzy towarzyszą im na drodze uzdrowienia, sprawiedliwości i wolności, Ciebie prosimy!
– Kyrie eleison
- Metropolita Gennadios (Patriarchat Aleksandrii) – Jezu Chryste, spójrz na Twoją rodzinę. Powierzamy Ci wszystkich, których karmisz i umacniasz Słowem życia.
Biskup Siluan (Rumuński Kościół Prawosławny) – Za katechetów, świeckich zaangażowanych w Kościele, braci i siostry ze wspólnot zakonnych oraz wszystkich pasterzy Twojego Kościoła, aby idąc Twoimi śladami, stawali się coraz bardziej sługami komunii, Ciebie prosimy!
– Kyrie eleison
Śpiew: Bénissez le Seigneur (Kantyk Daniela)
Arcybiskup Justin Welby (Wspólnota anglikańska):
Módlmy się, jak nas nauczył nasz Zbawiciel:
Każdy z uczestników modli się Ojcze nasz we własnym języku
Śpiew: Magnificat III
Słowa Papieża Franciszka
Dwunastu zwierzchników Kościołów chrześcijańskich otrzymuje nasiona jako znak jedności, aby zasadzić je u siebie i sprawić, by rosły (por. 1 Kor 3, 6: „Ja zasadziłem, Apollo podlał, ale to Bóg sprawił, że wyrosło”).
Wszyscy wstają.
Modlitwa końcowa papieża Franciszka wraz ze zwierzchnikami Kościołów
Zwierzchnicy Kościoła:
Boże, nasz Ojcze, dziękujemy Ci za wszystkie Twoje dary, a szczególnie za dar zachwytu nad Twoim stworzeniem. Pozwól nam troszczyć się o nie i kroczyć razem jako bracia i siostry w pokoju!
Zgromadzenie: Amen!
Zwierzchnicy Kościoła:
Jezu, Chryste, dziękujemy Ci za to, że oddałeś swoje życie aż po krzyż. Przez swoje zmartwychwstanie jesteś źródłem życia w obfittości. Spraw, abyśmy potrafitli Cię przyjąć i naśladować w służbie innym!
Zgromadzenie: Amen!
Zwierzchnicy Kościoła:
Duchu Święty, tchnienie Pięćdziesiątnicy, Ty nas posyłasz, abyśmy głosili Chrystusa i przyjmowali do naszych wspólnot tych, którzy Go jeszcze nie znają. Zstąp, prosimy, na uczestników Synodu i na wszystkich obecnych, napełniając ich swoją mądrością i odwagą, aby byli sługami komunii i odważnymi świadkami Twojego przebaczenia w dzisiejszym świecie!
Zgromadzenie: Amen!
Wraz z papieżem Franciszkiem chrześcijańscy zwierzchnicy wspólnie udzielają błogosławieństwa:
Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, +Ojciec+ i +Syn+, i +Duch Święty.
Śpiew: Adoramus te, O Christe, podczas którego zwierzchnicy Kościoła modlą się przez chwilę przed krzyżem, aby wyrazić, że Chrystus jednoczy nas poprzez dar swojego życia.
Śpiew: Tu sei sorgente viva poprzez który wzywamy Ducha Świętego na uczestników Synodu.
Następnie śpiewane będą kolejne pieśni.
Po 20 minutach krzyż zostanie przeniesiony z podwyższenia przed bazyliką do stóp schodów. Wszyscy, którzy zechcą, mogą podejść bliżej, aby pomodlić się przy krzyżu i powierzyć Chrystusowi zarówno własne brzemiona, jak i cierpienia ludzi na całym świecie.