23 stycznia odbyła się konferencja mająca na celu prezentację projektu. Wzięło w niej udział wielu mówców: kardynał Jean-Claude Hollerich, arcybiskup Luksemburga; brat Alois, przeor Taize; arcybiskup Ian Ernest, dyrektor Centrum Anglikańskiego w Rzymie; arcybiskup Khajag Barsamian, reprezentujujący Apostolski Kościół Ormiański w Stolicy Apostolskiej (katolikos Eczmiadzynia); pastor Christian Krieger, Przewodniczący Konferencji Kościołów Europejskich oraz Francuskiej Federacji Protestanckiej.
Można wysłuchać tej konferencji online:
Wypowiedź pastora Christiana Kriegera, Przewodniczącego Konferencji Kościołów Europejskich oraz Francuskiej Federacji Protestanckiej:
„Chciałbym powiedzieć jak bardzo jestem wdzięczny, że mogę wziąć udział w tej Konferencji Prasowej i powitać Jego Eminencję kardynała Hollericha oraz brata Aloisa. Pragnę również wyrazić moją wdzięczność za drogę synodalną, a także za to, że inne kościoły są również zaproszone do wzięcia w niej udziału.
Synod staje się momentem wielkiej wagi, być może punktem zwrotnym, który zaznaczy się w historii Kościoła, oczywiście Kościoła Katolickiego, ale także Kościoła jako całości i ruchu ekumenicznego.
Jestem zaszczycony mogąc uczestniczyć w tej konferencji prasowej i wyrazić, że Konferencja Kościołów Europejskich ze wzruszeniem przyjęła sposób, w jaki papież starał się zaangażować inne Kościoły w ten proces, jest także wrażliwa na uwagę, jaką poświęcił ekumenicznemu wymiarowi procesu synodalnego. Papież wyraził ważną prawdę mówiąc, że ekumenizm jest tak konieczny dla procesu synodalnego jak synodalność jest konieczna dla ekumenizmu.
Jako pastor Kościoła Reformowanego, synodalnego kościoła prezbiteralnego, wierzę i wiem, że proces synodalny ma charakter performatywny. To znaczy, że jakiekolwiek decyzje zostaną podjęte na koniec, sam proces synodalny naznacza Kościół, przemienia tych, którzy w nim uczestniczą. Nie można wejść w postawę słuchania, wymiany i debaty bez bycia przemienionym przez to doświadczenie. Proces synodalny jest właśnie takim miejscem, gdzie wierzę i doświadczam działania Ducha Bożego.
Myślę, że to chyba pierwszy raz w historii ekumenizmu, kiedy inne Kościoły modlą się za konkretny Kościół, w tak szczególnym momencie jego historii. Z wdzięcznością odpowiadam na to zaproszenie, żeby włączyć się w napisanie tego nowego etapu, nowego kroku w nawróceniu ku jedności Ciała Chrystusa.
Z tych wszystkich powodów jestem zaszczycony mogąc uczestniczyć w spotkaniach i w modlitwie organizowanej w kontekscie wydarzenia „Together / Zgromadzenie Ludu Bożego”. Będzie to możliwość wyrażenia zainteresowania, jakie francuski protestantyzm i ruch ekumeniczny mają odnośnie procesu synodalnego, możliwość celebrowania ducha jedności, jaki już osiągnęliśmy w Chrystusie oraz możliwość wyrażenia naszego głębokiego pragnienia, aby nasza jedność w Chrystusie została pogłębiona i stała się bardziej widoczna.”
