Proponowany przebieg modlitwy
Ten program zawiera pieśń w języku maltańskim. Co miesiąc będziemy proponować muzykę z różnych środowisk kościelnych do słuchania lub śpiewania. Możecie zaaranżować tę muzykę dostosowując ją do lokalnych gustów lub dla potrzeb przestrzeni, w której się modlicie.
Pieśń: Ruħi għatxana għalik / Moja dusza pragnie Ciebie
Psalm 1
Szczęśliwy mąż,
który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie siada w kole szyderców,
lecz ma upodobanie w Prawie PANA,
nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie,
a liście jego nie więdną:
co uczyni, pomyślnie wypada.
Nie tak występni, nie tak:
są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Toteż występni nie ostoją się na sądzie
ani grzesznicy – w zgromadzeniu sprawiedliwych,
bo PAN uznaje drogę sprawiedliwych,
a droga występnych zaginie.
Fragment z Biblii
Gdy jeszcze przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić. Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą mówić z Tobą». Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką». (Mt 12, 46-50)
Śpiew Tu sei sorgente viva / Ty jesteś źródłem życia
Rozważanie biblijne
W tym krótkim fragmencie słowa Bożego są dwa wymiary. Ci, którzy słuchają słowa Ojca i stosują je w praktyce są braćmi, siostrami i matką dla Jezusa (Mt 12, 50, por. Łk 9, 21). Dla nas, chrześcijan, osiągnięcie takiej bliskości z Chrystusem jest sednem naszego życia, należeć do tej samej rodziny. Słowo Boże to również dla nas sam Chrystus, Słowo Boga, jedna z Osób Trójcy Świętej, która żyła wśród nas. My wiemy, że słuchanie i spełnianie Słowa Bożego to nie tylko zbiór przykazań do wypełniania, to życie w Chrystusie, komunia z Nim. Jak mówi święty Paweł w Liście do Galatów, “już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Gal 2, 20).
Ten werset Ewangelii pokazuje nam, że komunia z Chrystusem dana nam jest przez Niego samego. To ścieżka w naszym poszukiwaniu jedności. Słuchanie Słowa Bożego i stosowanie go w praktyce czyni nas braćmi i siostrami nie tylko Chrystusa, ale także swoimi nawzajem. Czy zatem możemy nadal ignorować siebie nawzajem? Poświęćmy czas na wspóne słuchanie Słowa i czynienie dzieł Bożych, żeby odnaleźć drogę do Jedności, do której wzywa nas Chrystus.
Rewersem tych słów komunii z Chrystusem jest ta straszliwa postawa odrzucenia własnego pokrewieństwa. To pokazuje nam żądanie Chrystusa, aby wszyscy, którzy twierdzą, że są Jego krewnymi, żyli według Jego przykazań. Nie ma nic automatycznego w naszej relacji z Panem: ani krew, ani chrzest nie gwarantują nam przyjaźni z Panem. To życie w Chrystusie błogosławionego, który rozkoszuje się Prawem Pańskim i rozważa Prawo Boże dniem i nocą, jak mówi pierwszy psalm, przynosi nam komunię z Panem. Medytacja nad prawem przemienia nasze serca: stając się bratem lub siostrą Jezusa, stajemy się bratem lub siostrą każdego człowieka i właściwie go kochamy.
Ojciec Serge Sollogoub, archiprezbiter kościoła prawosławnego
Pytania do dzielenia
- Jaki czas oddaję Chrystusowi, żeby budować z Nim bliskość, co czyni chrześcijan rodziną?
- Kiedy pozwoliłem/am słowu Bożemu przemienić moje serce, abym stał/a się bratem lub siostrą Jezusa i otworzył/a się na innych?
- Na ile moja relacja z Chrystusem włącza mnie w relacje z moimi braćmi i siostrami?
Świadectwo
Mlodzi ludzie z Polski dzielą się swoimi marzeniami o jedności chrześcijan.
Słowo od pierwszych chrześcijan
Pan Jezus okazywał współczucie wobec nas. Jego pragnieniem było wezwać nas, nie odstraszyć. Życzliwość oznacza Jego przyjście; Jego przyjście jest naznaczone pokorą. Ponadto powiedział, „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.” Dlatego Pan Jezus pociesza, nie wyklucza, nie odrzuca. I nie bez powodu wybrał takich uczniów, którzy jako wierni interpretatorzy woli Bożej zgromadzą lud Boży zamiast go odepchnąć.
Św. Ambroży z Mediolanu (IV wiek)
Zadanie grupowe
Faith lineage – Family Tree
Dzięki temu ćwiczeniu uczestnicy mogą zastanowić się nad ludźmi, którzy wywarli znaczący wpływ na ich drogę wiary. To zadanie można wykonać indywidualnie albo w małych grupach.
Oto kroki tworzenia duchowego drzewa genealogicznego:
- Każdemu uczestnikowi daj kartkę papieru lub wydrukowany szablon drzewa genealogicznego. Młodsi uczestnicy mogą być zachęcani do kreatywności w swoich projektach.
- Poproś uczestników, aby zastanowili się nad ludźmi, którzy wywarli znaczący wpływ na ich drogę wiary. Mogą to być członkowie rodziny, przyjaciele, mentorzy, duchowni lub inne wpływowe postacie. Uczestnicy mogą zapisać imiona tych osób na szablonie drzewa genealogicznego.
- Przy każdej z wymienionych osób uczestnicy mogą zastanowić się, w jaki sposób ta osoba wpłynęła na ich wiarę. Mogą zapisać krótki opis lub wspomnienie o wpływie tej osoby na ich drogę wiary.
- Obok imion osób, które wpłynęły na ich drogę wiary, uczestnicy mogą również otrzymać możliwość dodania innych elementów, które pomogły im w ich duchowym wzroście. Mogą to być książki, doświadczenia, modlitwy, refleksje lub inne materiały, które miały dla nich znaczenie.
- Zachęć uczestników, aby napisali krótki opis lub wspomnienie na temat każdego elementu, który dodali. Na przykład, jeśli wymienią książkę, która wpłynęła na ich wiarę, mogą napisać krótkie podsumowanie tej książki i wyjaśnić, w jaki sposób pomogła im ona w ich duchowej podróży.
- Zachęć uczestników do dzielenia się swoimi drzewami genealogicznymi i wyjaśnienia znaczenia wymienionych osób i elementów.
- Jako grupa zastanówcie się nad ideą „rodziny” i nad tym, co to znaczy być częścią Bożej rodziny. Omówcie, w jaki sposób osoby wymienione w drzewie genealogicznym przyczyniły się do duchowego wzrostu i rozwoju każdej osoby. Omów także różne elementy, które zostały tam zawarte i w jaki sposób pomogły one każdej osobie w jej duchowym wzroście. Może to być świetna okazja dla uczestników, aby dowiedzieć się o nowych źródłach lub doświadczeniach, które pomogły innym w ich drodze wiary.
- Na koniec poproś uczestników, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą nadal pielęgnować i rozwijać swoje duchowe drzewo genealogiczne. Zachęć ich, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą wywierać pozytywny wpływ na innych i przekazywać swoją wiarę przyszłym pokoleniom.
To ćwiczenie może być sensownym sposobem dla uczestników, aby zastanowić się nad swoją drogą wiary i ludźmi, którzy odegrali w niej ważną rolę. Może również zachęcić ich do zastanowienia się, w jaki sposób mogą nadal wzrastać w wierze i przekazywać ją innym.
